Kahramanmaraş merkezli depremler sonucunda evini kaybeden 50 yaşındaki Semra Özbay ve 23 yaşındaki oğlu Barış Özbay, depresyon sürecini birlikte aşmaya çalışıyor. Depremde hem evlerini hem de yakınlarını kaybeden bu aile, 3 yıldır zorlu bir hayat mücadelesi veriyor. Barış, deprem sonrası yaşam hevesini kaybederek okuduğu üniversiteden ayrıldı ve sürekli bilgisayar ile cep telefonuna bağımlı hale geldi.
Günlük yaşamasını sürdürebilmesine rağmen, kişisel bakımını dahi yapmayan genç adam evinden çıkmadığı için annesi Semra Özbay her gün büyük bir üzüntü yaşıyor. Barış, telefonla oynamaktan başını dahi çeviremez hale geldi ve annesi, oğlunun yeniden hayata tutunabilmesi için yardıma ihtiyaç duyuyor. 
“ELİMDE OLSA TUVALETE DE GİTMEM VE YEMEK DE YEMEM”
Gün içerisinde evden çıkmadığını ve sadece zorunlu ihtiyaçlarını giderdiğini belirten Barış, tedavi olmak istemediğini ifade etti: “Genelde uyanıyorum, tuvaletimi yapıyorum ve mecbur kaldığım için yemek yiyorum. Sonrasında telefonla oynuyorum ve duvarları izleyip akşam olmasını bekliyorum. Depremden 2 ay önce kendimi eve kapattım. Öncesinde de yavaş yavaş hayatla ilgili umudum sönüyordu. Üniversitede lojistik okuyordum ve artık hiçbir şey yapmak istemiyorum. Banyo dahi yapmak istemiyorum; eğer istemesem, tuvalete de gitmem ve yemek de yemem. Bunları mecbur olduğum için yapıyorum. Depremden önce banyo yapıyordum fakat artık bunları gerçekleştirmek istemiyorum. Hiçbir hayalim kalmadı. Dışarı çıkıp bir şeyler yapmak istemiyorum, sadece evde oturmayı tercih ediyorum. Tırnaklarım oldukça uzadı ama zorla kestiler. Kısacası hayatım pek güzel değil. İnsanlar hayatın inişli çıkışlı olduğunu söyler, ama bana göre her şey tam tersi.” dedi. 
“SADECE TELEFON VE BİLGİSAYARLA OYNUYOR”
Semra Özbay, oğlunun 3 yıldır duş almadığını ve evden çıkmadığını belirterek çektiği acıyı dile getirdi: “Oğlum Barış 23 yaşında ve depremde evimiz tamamen yıkıldı. Aynı zamanda nenesini kaybetti ve arkadaşları ile irtibatı koptu. Oğlum çok çalışkan biriydi ve okulda birinci gelirdi. Ancak deprem sonrasında kendini evine kapattı ve yalnızca telefon veya bilgisayar ile vakit geçiriyor. Eskiden banyo yapmayı çok severdi fakat şimdi bu konuda tamamen vazgeçti. Arkadaşları ile arası çok az, benimle de konuşmuyor.” 
“Depremden önce oldukça iyi biriydi fakat sonrasında büyük bir değişim yaşadı. Bazen ‘ben öleceğim’ diyor. Ona banyo yapmasını söylüyorum ama karşılık vermiyor. Onu düşünmek zorundayım. Eşim hayatını kaybetti ve başka çocuğum yok. 3 yıldır ona bakıyorum, zorlansam da hiç bırakmak istemiyorum. Zaman zaman tartışmalar çıkıyor fakat onu anlamaya çalışıyorum. Yardım için yetkililerden destek bekliyorum, onu hastaneye götürüp tedavi ettirmek istiyorum.” şeklinde konuştu.
