Ankara'da gerçekleştirilen değerlendirmelerde dikkat çeken unsurlar şunlardır:
- Strateji belgesinde, Avrupa'nın ekonomik güç kaybı, zayıf savunma kapasitesi ve kültürel-ideolojik kriz içinde olduğu ifade ediliyor. ABD'nin artık Avrupa'yı 'güvenilir bir sütun' olarak görmediği belirtilirken, bu durum Türkiye'nin askeri ve kültürel kapasitesine dayalı dengeleyici rolünü güçlendiriyor. Ayrıca, ABD'nin Ukrayna'da 'hızlı ateşkes' talebinin, Ankara'nın diplomasideki önemini artırdığı vurgulanıyor.
- Washington, Ortadoğu'nun artık birincil öncelik olmadığını belirtiyor. ABD'nin boşalttığı alanı Türkiye'nin doldurabileceği ifade ediliyor. Belgede yer alan İran'ın zayıflatıldığına dair ifadeler, Türkiye'yi bölgede doğal bir dengeleyici aktör haline getiriyor.
- Stratejide, ABD'nin enerji ihracatı ve küresel enerji üstünlüğünü öncelik olarak belirlemesi, Türkiye'nin Doğu Akdeniz, Irak ve Kafkasya enerji hatlarında daha kritik bir rol oynamasına olanak tanıyor.
- Çin'in küresel enerji kaynaklarına erişimini kısıtlamak isteyen Washington'ın, Türkiye'yi enerji bağlantısında stratejik bir ortak olarak değerlendirebileceği düşünülüyor. ABD stratejisinin merkezinde yer alan Çin rekabeti, Türkiye'yi Avrasya'da önemli bir konuma getiriyor. Washington'un, Çin'i bölgeden uzaklaştırmak için Türkiye'yi vazgeçilmez bir transit hat ve üretim üssü olarak görmesi muhtemel. Ancak, Kuşak-Yol dengesi ve Çin teknoloji şirketleri ile ilişkilerde Türkiye üzerindeki ABD baskısının artabileceği öngörülüyor.
- Göç, açıkça 'ulusal güvenlik tehdidi' olarak tanımlanıyor. Bu yaklaşımın, Türkiye-ABD ilişkilerinde göç diplomasisi başlığını güçlendireceği belirtiliyor; Türkiye'nin göçmen yükü ve sınır güvenliği üzerinden daha fazla stratejik pazarlık alanı kazanacağı ifade ediliyor.
- ABD'nin müttefiklerden daha fazla savunma harcaması ve 'yük transferi' talep etmesi, Türkiye'nin savunma sanayisi kapasitesini Washington açısından daha değerli hale getiriyor.
- ABD'nin 2025 stratejisi, Avrupa'nın zayıfladığı, ABD'nin çekildiği ve Çin'in yükseldiği yeni bir düzen öngörüyor. Bu bağlamda Türkiye, ABD ile pazarlık gücünü artıran, bölgesel oyun kuruculuğunun belirgin biçimde yükseldiği ve enerji ile savunma gibi birçok alanda merkezi bir aktör olarak konumlanıyor.
