Küçük yaşlarda babasının yanında çırak olarak demirciliğe adım atan Cemil Döner (48), adeta ateş, demir ve çekiçle büyüdü. Günümüzde teknoloji ve makineleşme birçok zanaatı ortadan kaldırırken, Cemil Döner, 38 yıldır ürettikleri tarım aletlerine olan ihtiyacın sürdüğünü vurguluyor. Meslekte çırak yetişmediğini belirten Döner, mesleğin her geçen gün azalmakta olduğunu ifade ediyor.
İş yerinde sıcaklığın bin derecelere kadar ulaştığı ocakta demiri işlediklerini ve döverek tarım ürünleri ürettiklerini anlatan Döner, “Tarımsal üretim artsa da Samsun ile Artvin arasında sadece bizim gözlemlediğimiz kadarıyla bu mesleğe ihtiyaç var. Arazi yapısı nedeniyle bizim yaptığımız ürünlere ihtiyaç duyuluyor. Ancak 38 yıldır bu işi yapıyorum ve son çırak benim. Şu anda benden sonraki nesil maalesef yok” dedi. 
“Zamanında Hem Okudum Hem Meslek Öğrendim”
Kendi kuşağından çok az kişinin bu mesleği sürdürdüğünü belirten Döner, demircilik mesleğinin yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu vurgulayarak, “Gördüğümüz kadarıyla yavaş yavaş yok oluyoruz. Bu benim baba mesleğim, bu nedenle erken yaşlarda öğrendim. Zamanında hem okudum, hem de meslek öğrendim; ama meslek devam etmiyor. Tüm zorluklara rağmen yeni nesil meslekten soğuyor, ayrılarak iş yerlerini kapatanlar oluyor. Hem meslek azalıyor, hem de ustalar bitme aşamasına geliyor” şeklinde konuştu. 
“Ürünlerimize Talep Var”
Her türlü zorluğa rağmen üretmeye devam ettiğini aktaran Döner, bölge halkının el emeği ile üretilen tarım aletlerine olan yoğun ihtiyacını da dile getirdi.
Döner, “Bizim ürünlerimize gerçekten yüksek bir talep var. Bireysel çalıştığımız halde bölgenin dışına çıktığımızda farklı illerden de talepler alıyoruz. Yaklaşık 40 yıldır mesleğimi yapıyorum ve hayatımı idame ettirmek için kimseye muhtaç olmayacak kadar çalıştık, ürettik. Güzel olan kısmı da burada var. Daha büyütmek için insan gücüne çok ihtiyaç var. Bu meslekte insan gücü her şeyden önce geliyor, ne kadar makineleşsek bile insan gücünün önemi büyük” ifadelerini kullandı.
