Telefonuna yüklenen casus yazılım sayesinde yapılan konuşmaları kaydeden kişi, bu kayıtları babasına dinletti. Eşinin evlenmelerinin ardından durumu fark etmesi üzerine mağdur olduğunu ileri sürerek şikâyetçi oldu. Soruşturma sonucunda sanık, Türk Ceza Kanunu’nun 132/1. maddesi uyarınca ‘haberleşmenin gizliliğini ihlal’ suçundan 1 yıl 8 ay, aynı kanunun 132/2. maddesi uyarınca da ‘haberleşmenin gizliliğini ifşa etmek’ suçundan yine 1 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırıldı.
İtiraz üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi, eylemin suç oluşturmadığı gerekçesiyle sanık hakkında beraat kararı verdi. Ancak, temyiz başvurusu ile dosya Yargıtay’a ulaştı. Yargıtay 12. Ceza Dairesi, eylemin suç oluşturduğuna karar vererek, istinaf kararını hukuka aykırı buldu ve bozdu.
‘Suç Olduğu Gözetilmemiş’
Dairenin kararında, kişilere ait bilgi, düşünce, duygu ve tutumlarının; ister özel hayata ilişkin olsun ister olmasın, başka kişiler tarafından özel bir çaba gösterilerek, doğrudan veya dolaylı yoldan öğrenilmesinin, Türk Ceza Kanunu’nun 132. maddesinde suç olarak düzenlendiği belirtildi.
İstinaf mahkemesinin, eylemin suç olduğunun göz önünde bulundurulmadan, yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle beraat kararı verdiği ifade edilerek, bu durumun hukuka aykırı olduğu vurgulandı.
