‘Tıkanırcasına yemek’ can alıyor

Çocuklar ve ergenler arasında yeme bozuklukları son yıllarda ciddi bir artış göstermektedir. Çocuk Gastroenteroloji Uzmanı Doç. Dr. Meryem Keçeli, yeme bozukluklarında alarm zillerinin çaldığını belirterek, ailelere önemli uyarılarda bulundu.

HARVARD ARAŞTIRDI

ABD’de her 52 dakikada bir kişinin yeme bozukluğu nedeniyle yaşamını yitirdiğine dikkat çeken Doç. Dr. Keçeli, “Harvard Üniversitesi tarafından yapılan ve Deloitte Access Economics tarafından hazırlanan araştırma raporuna göre, yılda yaklaşık 10 bin 200 kişi bu rahatsızlık nedeniyle hayatını kaybediyor. Türkiye’de de genç nüfusun sağlığını korumak için erken teşhis ve uygun tedavi büyük önem taşıyor” dedi.

RİSK YÜZDE 67 ARTTI

Doç. Dr. Keçeli, çocukların ‘tıkınırcasına yeme’ bozukluğuna yakalanma riskinin yüzde 67 oranında arttığına dikkat çekerek, yeme bozukluklarının erken fark edilmesinde ailelere büyük sorumluluk düştüğünü vurguladı.

BU BELİRTİLERDEN BİRİ BİLE VARSA DİKKAT!

Doç. Dr. Keçeli’ye göre, farklı türlerdeki yeme bozukluklarını işaret edebilecek başlıca belirtiler şöyle sıralanıyor:

• Ani ve dikkat çekici kilo alımı ya da kaybı.
• Sürekli yemek düşünme, öğünlere karşı aşırı ilgi ya da takıntılı davranışlar.
• Belirli besin gruplarını tamamen bırakma ya da sadece bazı yiyeceklere yönelme.
• Yeme davranışlarında gizlilik, saklama ya da yalan söyleme.
• Vücut ağırlığı ve dış görünüşe dair yoğun kaygı.
• Kendini kusturma ya da yemek sonrası sık tuvalete gitme.
• Kısa sürede, kontrolsüz şekilde aşırı miktarda yemek yeme.
• Öğün atlama, ardından ani tıkanırcasına yeme nöbetleri.
• Yemek sırasında tekrarlayan alışkanlıklar veya belli ritüeller geliştirme.

PSİKOLOJİK BOYUTLARI AĞIR

Yeme bozukluğunun göz ardı edilmemesi gerektiğini belirten Doç. Dr. Keçeli, şu uyarılarda bulundu: “Erken tanı konulan vakalarda doğru yaklaşımla çocukların ve gençlerin büyük çoğunluğu tamamen iyileşebiliyor. Bu yüzden aileler, bu tür davranışlarla karşılaştıklarında mutlaka bir uzmandan yardım almalı. Ayrıca toplumda bu konuda farkındalığın artırılması gerekir. Yeme bozuklukları sadece fiziksel bozukluk değil, aynı zamanda psikolojik boyutları da ağır.”