Dünyanın en büyük sodalı gölü olan Van Gölü, küresel iklim değişikliğinin etkisiyle yaşanan kuraklık sebebiyle alan kaybına uğramaya devam ediyor. Geçtiğimiz yıl, bölge önceki yıllara kıyasla daha fazla yağış almış olmasına rağmen, Van Gölü'ndeki su seviyesinin yükselmesi beklenen düzeye ulaşmadı. Göl suyunun azalmasıyla birlikte, göl tabanındaki mikrobiyalit yapıları da gün ışığına çıkıyor. Bilimsel olarak “biyojenik karbonat yapılar” olarak adlandırılan bu mikrobiyalitler, suyun dibinde oluşan ve yalnızca birkaç gölde gözlemlenebilen doğal oluşumlardır. Van Gölü, bu açıdan dünya genelinde nadir zenginliklere sahip bir yer olarak biliniyor. Fakat göl suyundaki gerileme ile birlikte, daha önce su altında kalan bu yapılar artık açık bir şekilde kıyılarda gözlemlenebiliyor.
Bitlis ilinin Tatvan, Ahlat ve Adilcevaz ilçeleri kıyılarında farklı boyut ve şekillerde yüzlerce mikrobiyalit ortaya çıktı. Bu yapılar, hem görsel bir şölen sunmakta hem de göldeki değişimlerin somut birer göstergesi olmaktadır. Özellikle Tatvan’a bağlı İncekaya köyü kıyılarında, değişik boyut ve şekillerde birçok mikrobiyalit gün yüzüne çıkmış durumda. Bazı mikrobiyalitlerin boyları ise 1 metreden fazla. İncekaya köyünü ziyaret eden Mihriban Sancak, geçen yıl daha az olan mikrobiyalitlerin bu yıl büyük bir artış gösterdiğini belirterek, “Manzara harika ama gölün sürekli çekilmesi bizi endişelendiriyor” dedi.
Mikrobiyalitlerin göl manzarasını da değiştirdiğini ifade eden Mehmet Okay isimli bir vatandaş, “Her geçen yıl göl daha da geriliyor. Mikrobiyalitler açığa çıktıkça manzara değişiyor ama bu değişim, Van Gölü için olumlu bir durum değil” şeklinde konuştu.
Bilim insanları, gölün ekolojik dengesinin bozulduğunu vurgularken, bu durum dalış turizmi açısından yeni olanaklar sunarken, bölge halkı için kaygı verici bir gelişme olarak değerlendiriliyor.
